Bir yandan ABD’den Türkiye’ye, Çin’den Latin Amerika’ya kadar her yerde iç ve dış siyasette hareketlilik devam ederken, 2018’in bitmekte olan bu yıldan daha zor geçeceğin idrakinde olan herkes teşvik paketlerini açıklamaya başladı.
Türkiye’de Sanayi ve İhracat ile ilgili ciddi teşvikler kanunlaşmak üzereyken, ABD’de ciddi bir vergi reformu arefesindeyiz. Fonlama maliyetinin bundan sonra sürekli yükselmeye devam edeceğini gören her ülke, öyle ya da böyle teşvik paketlerini ardı ardına açıklamaya başladı. Bunun yanı sıra dış ticarette de korumacılığın zirve yapacağını söylemek falcılık olmaz.
Peki bu yolun sonunda ne var ? Net olarak söyleyeyim: Beklenenden daha düşük büyüme, beklenen daha yüksek enflasyon. Çünkü akışkanlığın azalacağı bir küresel ticaretle, “kendi yağında kavrulma” hikayeleri beklenen katma değeri yaratamayacak. Ayrıca korumacılık sebebiyle yükselecek gümrük vergileri enflasyonu yükseltecek. Zaten Türkiye’de bunun örneklerini görüyoruz.
Bu arada Ankara’da Ocak ayında bir kabine değişikliği olacağına dair ciddi bir iddia dolaşıyor. Böyle bir gelişmenin yaz aylarında yapılacak bir erken seçim için hazırlık niteliği taşıyacağını söyleyenler var. Hatta ard arda açılan teşvik paketlerinin erken seçim yatırımı olarak değerlendirenler de var.
Demek ki, yıl başına kadar bu yorumlar perde arkasında zirve yapacak. Ocaktan itibaren de her gün bu söylentinin gerçeğe dönüp dönmeyeceği konusunda beklentiler ve nihayetinde tartışmalar olacak.
Türkiye’deki firmaların ekonomik parametrelerden daha çok, siyasi mesajların ardındaki gerçeği tercüme etmesi gerekecek.
Prof. Dr. Emre Alkin
